Sığır cinsleri verimlerinin karşılaştırılması

Sığır Cinsleri

Et Verimi

Et ve Süt verimi konusunda farklı farklı sığır ırkları karşımıza çıkıyor. Besi danası ırkları oldukça kafa karıştırıcı. Çok fazla ırk var.En doğru seçimi yapmak için verim tablolarına ve karşılaştırma listelerine bakmak gerekiyor. Bu, Charolais çapraz hayvanlarının karkas ağırlığı, et rengi ve pH için mükemmel olduğunu ve % yağ derinliği ve yağ rengini pansuman için en iyiler arasında olduğunu gösteriyor. Bu tabloya baktığımızda Şarole ırkının bariz bir üstünlüğünü görebiliyoruz. Esasen şarole ırkının belçika mavisi ile karşılaştırmasını henüz yayınlamadık ama belçika mavisi hakkındaki detaylı yazımızı okuyabilirsiniz. Süt açısından ise Hoştayn ineğin üstün özelliklerini de zaten ilgili makalemizde ispatlamıştık.

Irk Adı	Karkas Ağırlığı	Et Yüzdesi* (%)	Yağ Derinliği (mm)	Yağ rengi	Et Rengi	Kalite Puanı (Marbling)	PH
Angus	314	56.3	7.8	4.9	5.3	1.6	5.8
Şarole (Charolais)	345	57.4	4.6	5.0	5.2	1.5	5.8
Hoştayn (Friesian)	312	54.0	3.6	5.4	4.5	1.7	5.9
Hereford	315	56.0	8.4	4.9	5.3	1.6	5.8
Simental	331	56.6	5.6	5.0	5.3	1.5	5.8
Limuzin	329	57.2	5.4	5.0	5.1	1.7	5.8

*Et yüzdesi, sıcak karkas ağırlığının, hayvanın küçültülmüş canlı ağırlığına bölünmesi ve sonucun yüzde olarak ifade edilmesi ile hesaplanır. Örneğin, paketleme tesisine teslim edilen bir hayvanın kesimden sonra deri, kafa, ayaklar ve bağırsakları çıkarıldıktan sonraki ağırlığının canlı ağırlığına oranıdır.

Özellik	Şarole	Simental	Limuzin	Hereford	Angus
Sütten kesilince büyüme (kg/gün)	1.326	1.192	1.115	1.213	1.142
Yem çevrim verimliliği	6.0	6.5	6.5	6.5	7.0
Et Oranı	59.5	58.9	61.9	59.1	59.4
Yağ Miktarı	8.2	9.3	9.7	18.9	20.4

Şarole

Tarihçe

Şarole (charolais), batı-orta ve güneydoğu Fransa’da, eski Fransız eyaletleri Charolles ve komşu Nievre’de ortaya çıktı. Şarole (charolais)’in kesin kökeni bilinmemektedir, ancak bölgede bulunan sığırlardan geliştirilmiş olması gerekir. Efsaneye göre beyaz sığır ilk olarak bölgede MS 878 gibi erken bir tarihte fark edildi ve 16. ve 17. yüzyıllarda özellikle Lyon ve Villefranche’de Fransız pazarlarında popülerdi. Seleksiyon, kıta Avrupasının diğer sığırları gibi fıçı, süt ve et için kullanılan beyaz bir sığır ırkı geliştirdi.

Sığırlar genellikle Fransız Devrimi’ne kadar ortaya çıktıkları alanla sınırlıydı. Ancak, 1773’te, Charolles bölgesinden bir çiftçi ve sığır üreticisi olan Claude Mathieu, beyaz sığır sürüsünü de yanına alarak Nievre eyaletine taşındı. Cins orada o kadar gelişti ki, iyileştirilmiş sığırlar, orijinal adı Şarole (charolais)’den çok bir süre Nivemais sığırları olarak biliniyordu.

Bölgedeki ilk etkili sürülerden biri, 1840’ta Kont Charles de Bouille tarafından başlatıldı. Seçici yetiştiriciliği, onu 1864’te Magny-Cours köyü yakınlarındaki Villars’daki cins için bir sürü kitabı hazırlamaya yönlendirdi. Charolles civarındaki yetiştiriciler, 1882’de bir sürü kitabı oluşturdu.

Fotoğraf, McLachlan Group’un izniyle, www.mclachlan.com.au İki dernek 1919’da, daha sonraki grubun kayıtlarını Nievre eyaletinin başkenti Nevers’deki merkezlerinde tutan eski organizasyonla birleşti.

Fransızlar uzun zamandır sığırlarını büyüklük ve kas için seçtiler. Kemik ve güç için Britanya Adaları’nda olduğundan daha fazla seçtiler. Fransız yetiştiriciler, sonunda büyük bir boyuta ulaşacak sığırlara ek olarak hızlı büyümeyi vurguladılar. Bunlar, sadece iyi büyümekle kalmayıp, aynı zamanda çekim gücü için güvenilebilecek sığır isteyen adamlardı. İyileştirmeye çok az dikkat edildi, ancak kullanım için büyük stres yapıldı.

Şarole (charolais), ancak ikinci dünya savaşından sonra dünyanın diğer bölgelerinde ortaya çıktı. 1950’de Brezilya’ya dört boğa ve altı dişi gibi ilk küçük ihracatlar; 1955’te Arjantin’e beş boğa ve on bir dişi; 1955’te Güney Afrika’ya bir boğa ve üç inek, ardından 1956’da üç boğa ve 15 dişi yer aldı. Bu küçük damla büyük bir akıntıya dönüştü. Örneğin 1964’te Fransa’dan 259 boğa ve 1.605 inek ihraç edildi ve bu eğilim hala artıyor.

Şarole sığır özellikleri

Şarole (charolais), çok derin ve geniş gövdeli, orta ila büyük gövdeli sığır sığırlarıdır. Kısa, geniş kafaları ve ağır kaslı belleri ve kalçaları vardır. Şarole (charolais), büyüme kabiliyeti, verimli besleme alanı kazanımları ve karkas kesme değerleri göstermiştir. Mükemmel et yapısı, özellikle değerli kısımları ve nispi geç olgunlukları ile yüksek bitmiş ağırlık için besi için çok uygundurlar. Her amaca yönelik melezleme için çok uygundurlar.

Şarole özellikleri ve istatistik

• Şarole (charolais) büyüme ve tekdüzelik için iyidir
• Yaşa göre üstün doğal canlı ağırlık kazanımına sahiptirler.
• Muazzam kas ve uyum
• Mizaç açısından yönetimi kolay
• Buzağılama kolaylığı
• Herhangi bir sisteme uyma yeteneği – çim tabanlı veya yoğun
• Şarole (charolais) farklı bir renk kodu sunar, Şarole (charolais) melez buzağılar, ebeveynliklerinin garantisini sağlayan baskın renk işaretlerine sahiptir.